سریال های جا مانده‌ای

فکر کنم پوست شیر اولین سریال پلیسی معمایی خفن ایرانی باشه که تا‌ حالا ساخته شده. سریالی که به قول معروف لحظه های گنگ پیکی بلایندری توش زیاد داره و برای اولین باره واقعیت پلیس رو نشون میده.اینکه پلیس ها همیشه قهرمان و سوپر من نیستن و گاهی هم چند قدم عقب تر از داستان اصلی هستن.
فقط امیدوارم این داستان دنبال قاتل ساحل گشتن به ورطه ی تکرار نیوفته.هی یکی و پیدا کنن و پله پله برن برسن به نفر بعدی ..زیادی کش پیدا کنه خسته کننده میشه.

اپیزود ۴ فصل دوش . سکانس آخرش که کامران تفتی بازی کرده بود چنان ملتهب بود و اون روایتی که از تجا وزش تعریف می کرد روانم و بهم ریخت که واقعا حالم بعدش تا چند ساعتی بد بود.عجب بازی کثافت و خوبی کرده بود تفتی و کلا چقدر همه بازیگرا خوب بازی می کنن تو این سریال...

اسپویل:

قاتل ساحل کیه؟ اگر فرض و بر این بگیریم که ساحل مُرده‌ . و من همچنان معتقدم زندس و نمی خوام رو دست بخورم از اقای کارگردان.البته اعتقادم کمتر شده ولی هنوز پا برجاس.

رضا پروانه و خانومش.سکانس های عاشقانشون چقدر خوب درومده.تنها شخصیتی که نمیشه بهش ظن داشت.از بس که با معرفته.و چقدر من بازی بازیگر خانومش رو دوست دارم.قبلا هم چند تا فیلم و سریال ازش دیدم.خیلی حرفه ای بازی می کنه.با اون ته لهجه ترکیش.